Toen ik een jaar of 14 was, heb ik een oude platenspeler geruild tegen een oude jazz gitaar, met nylon snaren. Ik heb boekjes gekocht met gitaarakkoorden en eenvoudige Nederlandse liedjes en ben de akkoorden gaan oefenen. Avond aan avond was ik bezig, totdat ik een aantal akkoorden blind kon pakken en “In Holland staat een huis” kon spelen. Later heb ik een klassieke gitaar gekocht en ben ik op les gegaan bij Kerst de Groot in Leeuwarden. Kerst was toen de vaste gitarist van Rients Gratema. Kerst leerde mij notenlezen en ik kon op het laatst een aardig stukje klassiek spelen.

Toen ik trouwde en er kinderen kwamen, werden de hobby’s aan de kant geschoven, totdat we bij kennissen op verjaardag visite kwamen, waar men trekzak speelde. Dat vond ik zo mooi, dat ik dat zelfde jaar nog een trekzak kocht en samen met mijn oudste zoon Peter op trekzak les ging.

Ook heb ik nog een 5 snarige banjo gekocht, en daar de akkoorden van geleerd. Nu heb ik een 4 snarige en een 6 snarige banjo erbij, om bepaalde nummers toch iets extra’s te geven.

Later ben ik op doedelzak les gegaan. In Sint Michielsgestel ik een weekend in een soort herberg ben geweest waar op verschillende instrumenten les werd gegeven. Daar kregen wij doedelzak les van Frans Hattink, bij wie ik later een aantal jaren les heb gevolgd. Ik heb ook 2 elektronische doedelzakken, die je kan bespelen met oor luidspreker in je oor. Ideaal voor je omgeving. Je kan de vingerzettingen hierop prima oefenen om het later op de normale doedelzak te kunnen spelen.

Ik kom uit een gezin, waar de muziek erg leefde (en nog leeft). Er werd vroeger erg veel gezongen, mondharmonica gespeeld en in drumbands gespeeld. Zelf heb ik ook in verschillende drumbands gelopen, waaronder Het Pasveerkorps. Later heb ik bij het Leeuwarder Shantykoor gezongen en op het wasbord gespeeld.

Intussen hebben zijn we met Hynstewaed 16 begonnen. I.v.m. mijn verhuizing naar Joure heb ik er voor gekozen om nog maar met 1 muziek groep bezig te zijn, en dat is dus Hynstewaed 16 geworden.

Ik ben wat je noemt een ‘laatbloeier’. In mijn jonge jaren zong ik in een gospelgroep maar verhuizing i.v.m. het werk en later het gezin zorgden ervoor dat muziek maken uit beeld raakte.

Tot juni 2018. Ik werd door Lolle, mijn zwager, meegenomen naar een oefenavond van Hynstewaed. Nu was er wel tijd, én een warm welkom in de band. De band is blij met de aanvulling van een vrouwenstem bij de zang en ik heb mijn hobby weer opgepakt.

Het plezier van muziek maken met elkaar, de lol, de voorbereiding en spanning voor een optreden, zorgen ervoor dat ik weer helemaal voor het zingen ga.

Mijn naam is Arend, en ik ben sinds augustus 2016 als basklavierspeler begonnen in de band Hynstewaed 16. Zo’n veertig jaar geleden ontdekten Freek en ik hoe leuk het was om samen gitaar te spelen en te zingen. Dat hebben we een aantal jaren met plezier gedaan. Daarna heb ik mijn gitaar helaas jarenlang laten verstoffen, en slechts nu en dan weer tevoorschijn gehaald, tot ik in 2016 van Freek hoorde dat hij in een bandje speelde, en dat ze eigenlijk nog iemand zochten die op een baspedaal zou willen meespelen. Men had dat instrument staan, maar er was niemand om er ook gebruik van te kunnen maken, en of ik daar misschien iets voor voelde. Na een middagje oefenen, samen met Freek als zanger/gitarist en Lolle als zanger, was ik eigenlijk meteen erg enthousiast, over wat voor mooie aanvulling zo’n basklank gaf, en heb ik het instrument mee naar huis genomen om te oefenen en het me eigen te maken. Ik heb het wel gelijk tot basklavier gepromoveerd. Zo maakte ik na zo’n 30 jaar instrumentale time-out, mijn “comeback” in de muziek. Inmiddels probeer ik me in mijn enthousiasme ook in andere instrumenten te bekwamen.